त्याग र स्वार्थ (जोक)

एक दिन चरीले चरालाई भनी–तिमी मलाई छोडेर कहिल्यै उडेर त जाँदैनौं ?

‘यदि उडेर गएछु भने तिमी मलाई छोप्नु ल ?’ चराले भन्यो ।

‘मैले तिमीलाई छोप्न त सक्नु तर फेरि तिमीलाई आफ्नो बनाउन सक्दिन कि ?’ चरीले फेरि सोधी ।

चरीको कुरा सुनेर चराको आँखाबाट आँसु झरे । उसले दुवै पखेटा भाँच्यो र चरीलाई भन्यो–सानु अब हामी जीवनभरि सधैं साथै रहने ल, कहिल्यै नछुट्टिने ।’

समयले कोल्टे फे-यो ।

एक दिन ठुलो आँधीबेहरी आयो । चरी उड्न खोजी । त्यत्तिकैमा चराले चिच्याउँदै भन्यो–तिमी उडेर जाऊ, म त उड्न सक्दिनँ ।’

‘आफ्नो ख्याल राख्नु है ?’ भन्दै चरी भुर्रर उडेर गई ।

केहीछिनपछि आँधी रोकियो । मौसम सफा भयो । अनि चरी फर्किएर आई । चरा मरिसकेको थियो, एउटा हाँगामा केही लेखेर–
प्रिय सानु, तिम्रो विश्वासमा आज यो संसारबाट विदा भएँ । मबिना पनि तिमी सदा सुखीखुसी रहनु ल….।